Historia

Historia Klubu Sportowego BAŁTYK

Historia Klubu Sportowego BAŁTYK jest wypełniona nie tylko wieloma osiągnięciami sportowymi ale i częstymi przykładami wielkiego przywiązania i poświęcenia tak znanych i nieznanych działaczy i sportowców. Nasz klub przez dziesiątki lat dawał radość wielu ludziom z możliwości uprawiania sportu i osiągania sukcesów. Był miejscem, do którego przychodziło się, jak do gościnnego domu. W nim zawiązało się wiele przyjaźni wśród sportowców, kibiców i działaczy, które przetrwały wzloty i upadki klubu.

Sekcja piłki nożnej była pierwszą sekcją klubową działającą w latach przedwojennych i zaraz po II wojnie światowej. Gdyński Bałtyk był już wówczas jednym z najbardziej popularnych klubów na terenie Gdyni.

Przedwojenna historia Bałtyku

Klub piłkarski Bałtyk powstał w 1930 roku, w robotniczej dzielnicy miasta - Grabówku. Początkowo, "niezrzeszona" drużyna piłkarska, w skład której wchodzili robotnicy budowlani i bezrobotna młodzież zamieszkała na Grabówku, rozgrywała spotkania towarzyskie z podobnymi drużynami, z innych dzielnic Gdyni. Olbrzymią rolę w organizacji klubu odegrał, prowadzący zakład blacharski na Grabówku, Stefan Solnica. Udało mu się pozyskać patronat nad drużyną piłkarską - Gdyńskiej Spółdzielni Mieszkaniowej, która przyznała klubowi: lokal, boisko oraz pomoc materialną. W 1932 klub uzyskał osobowość prawną. Pierwszymi członkami zarządu byli: Kazimierz Werner - prezes, Edmund Świtoński - wiceprezes, Władysław Dypp - sekretarz i Stefan Solnica - gospodarz i kierownik sportowy. Zostaje oficjalnie przyjęta nazwa: Robotniczy Klub Sportowy Bałtyk Gdynia. We wrześniu 1932 roku, gdyński Bałtyk został zarejestrowany w PZPN. Zgodnie jednak z przepisami, drużyna RKS Bałtyk mogła przystąpić do rozgrywek, dopiero od początku nowego sezonu. W tym czasie, Bałtyk w ramach poszerzania kontaktów sportowych, upodobał sobie rozgrywanie meczów z drużynami załóg zagranicznych statków, przebywających w gdyńskim porcie.

W 1933 roku drużyna piłkarska RKS Bałtyk przystępuje do rozgrywek w C klasie okręgu pomorskiego. RKS Bałtyk wstępuje również do Związku Robotniczych Stowarzyszeń Sportowych, w ramach którego gdyński klub bierze udział w turniejach o mistrzostwo Polski grając z innymi drużynami robotniczymi polskich miast. W tamtym czasie klub liczył około 30 stałych członków. W 1934 roku, RKS Bałtyk awansował do pomorskiej B klasy.

1933 v1Rok 1934. Boisko Bałtyku przy ulicy Morskiej 96. Od lewej: Władysław Dypp, Marian Spojda, Kazimierz Werner, Zygmunt Wroński, Jan Marczewski, Edmund Zieliński, Stefan Solnica, Teodor Zieliński.

 W tym samym roku PZPN, skierował do Bałtyku na 2- tygodniowy kurs szkoleniowy, Marina Spojdę, jednego z najlepszych trenerów w historii II RP. W 1935 roku, po zajęciu drugiego miejsca w B klasie, RKS Bałtyk przystąpił w roku następnym do rozgrywek o mistrzostwo Pomorza w A klasie. W tym czasie Bałtyk liczył 55 stałych członków. Rok 1936 jest przełomowy w historii klubu. RKS Bałtyk przechodzi pod opiekę Rady Interesantów Portu. Zostaje zmodyfikowana nazwa klubu na: Portowy Robotniczy Klub Sportowy Bałtyk Gdynia. Tego roku piłkarskiej drużynie Bałtyku udało się zająć trzecie miejsca w pomorskiej A klasie. W 1936 roku powstaje także sekcja bokserska Bałtyku, która bierze udział w mistrzostwach Pomorskiego Związku Okręgowego. W 1937 roku portowy patronat klubu, przyznaje Bałtykowi - nowe boisko, oraz budynek klubowy, przy ul. Węglowej. Ten rok to pasmo sukcesów sportowców Bałtyku. Futboliści zdobywają mistrzostwo Pomorza A klasy, oraz mistrzostwo klubów robotniczych Polski. Także sekcja bokserska odnosi spory sukces, w postaci zdobycia wicemistrzostwa okręgu pomorskiego. Warto zaznaczyć, że także w 1937 roku, powstała w klubie kolejna sekcja: gier sportowych - w skład której weszły drużyny koszykówki, oraz siatkówki. Od tego roku, Bałtyk organizował coroczne turnieje gier sportowych dla drużyn miasta Gdyni. Przy współudziale Towarzystwa Duńsko - Polskiego, PRKS Bałtyk zorganizował również pokaz gimnastyczny na stadionie miejskim w Gdyni. W 1938 roku, PRKS Bałtyk liczy już 390 członków członków i tym samym staje się największym i najdynamiczniej rozwijającym się gdyńskim klubem. Tego roku, piłkarzom Bałtyku z trudem udało się utrzymać w pomorskiej A klasie. Natomiast w czerwcu 1939 roku, piłkarska drużyna Bałtyku zanotowała spadek do B klasy. W tym napiętym politycznie roku, wielu klubowych zawodników, oraz działaczy przywdziewa mundury Wojska Polskiego. Dynamiczny rozwój gdyńskiego klubu został powstrzymany wraz z wybuchem wojny. W czasie kampanii wrześniowej polegli: Kazimierz Werner (pierwszy prezes w historii klubu), oraz dwaj piłkarze Bałtyku - J.Gonera i M.Szymanek. W czasie okupacji osoby związane z Bałtykiem były represjonowane i szykanowane przez władze okupacyjne. Należy pamiętać, że vice prezes klubu - Edmund Świtoński został wysiedlony z Gdynii do Ostrowa Mazowieckiego. Pomimo represji pozostali na Wybrzezu, piłkarze Bałtyku kontynuowali jednak tradycje klubu, rozgrywając w czasie okupacji kosnpiracyjne mecze w Rumi - Zagórzu. Cieszyły się one sporą popularnoscią wśród polskiej publiczności. Faktem jest więc, że przed II Wojną Światową, gdyński Bałtyk odegrał ogromną rolę w popularyzacji sportu na polskim Wybrzeżu. Nazwiska ówczesnych zawodników, z pewnością warte przypomnienia to Brunon Tandecki oraz Roman Nowacki, których synowie i wnukowie kontynuowali tradycję broniąc barw Bałtyku.

Powojenna historia klubu

Powojenną historię działalności najpopularniejszej sekcji w Gdyni można podzielić na 5 etapów. Pierwszy do 1959 roku, zakończony awansem do II ligi. Drugi do 1963 roku, kiedy boje zespół toczył w II lidze. Następny, to dziesięcioletnia tułaczka drużyny od 1964 do 1973 roku na boiskach III ligi wojewódzkiej i międzywojewódzkiej. Kolejny etap do 1980 roku, to ponowne boje na zapleczu ekstraklasy. Ostatnia dekada to walka na boiskach I i II ligi, której finałem był spadek do III ligi w 1990 r. Kwarantanna ta trwała rok. Przez kolejne pięć sezonów zespół walczył z powodzeniem w II lidze, lecz od sezonu 1996/97 z powodu kłopotów organizacyjnych i finansowych oraz z uwagi na brak pomocy ze strony władz miasta, Bałtyk broni swoich barw w III i IV lidze.

W roku 1956 w III lidze po raz pierwszy odnotowano udział Klubu pod nazwą Bałtyk. Zespół w końcowej klasyfikacji zespół zajął 8 miejsce na 12 drużyn występujących w tej grupie. Rok 1957 w III lidze zaczął się od słynnego Walnego Sejmiku Piłkarskiego, gdzie reaktywowano działalność PZPN i między innymi podjęto kolejną uchwałę o reorganizacji systemu rozgrywek. I tak, I liga bez zmian - jedna grupa i 12 drużyn; zwiększenie II ligi do 24 drużyn w dwóch grupach; zmiana III ligi na ligi wojewódzkie i międzywojewódzkie. W lidze wojewódzkiej gdańskiej Bałtyk zajmuje 2 miejsce za Flotą z Gdyni, którą w awansie do II ligi wyprzedza tylko Pogoń Szczecin. W roku 1958 mistrzem ligi gdańskiej zostaje ponownie gdyńska Flota, która awans do II ligi przegrywa na własnym boisku z Olimpią Poznań, a Bałtyk w rozgrywkach zajmuje 5 miejsce.

3liga marchl v1Rok 1959. Mecz Bałtyk - Stal Włocławek 1:0 w III lidze na stadionie przy ul. Marchlewskiego w Gdyni (obecnie ul. Janka Wiśniewskiego).

W 1959 roku piłkarze Bałtyku wyjątkowo rzetelnie przygotowywali się do rozgrywek. W wyniku tego zdobyli upragnione 1 miejsce w gdańskiej lidze wojewódzkiej i uzyskali prawo walki w dalszych eliminacjach o awans do II ligi. Przeciwnikiem Bałtyku byli mistrzowie województw: Szczecina - Pogoń Barlinek, Bydgoszczy - Stal Włocławek, Olsztyna - Warmia i Białegostoku - Mazur Ełk. Bałtyk przez te rozgrywki przeszedł jak burza, a grano systemem każdy z każdym (mecz i rewanż). Zespół biało-niebieskich przegrał tylko jedno spotkanie ze Stalą Włocławek 0:3, a w pozostałych meczach swoim przeciwnikom nie dał szans nawet na remis. Zespół zdobył 14 pkt. Bilans bramkowy 23:4 i oczywiście upragniony awans do II ligi! W ten sposób Bałtyk był pierwszym zespołem, który wywalczył dla Gdyni ligę piłkarską na szczeblu centralnym. Dopiero w rok później do Bałtyku dołączył inny klub z Gdyni - Arka. Trenerem był wówczas Czesław Bartolik, a kierownikiem sekcji Janusz Gajewski. W kadrze był m.in. obecny wice prezes naszego klubu - Henryk Filipiak.

1959 awans v1Rok 1959. Od lewej: Michalak, Wróblewski, W. Filipiak, H. Filipiak, Zblewski, R. Laskowski, Bednarski, Skwiercz, Komosiński, Zgorzałek, W. Laskowski. W dolnym rzędzie od lewej: Łańcucki (prezes klubu w latach 57-59), Barolik (trener), J. Krauze (prezes klubu w latach 59-61), Gajewski (prezes klubu w latach 71-80), Braun, Kukliński, Kłos - zdjęcie ze zbiorów T. Skwiercza.

Przez cztery kolejne sezony nasi piłkarze zmagali się z przeciwnikami na boiskach II ligi. W cyklu rozgrywek 62/63 kiedy walka rozgrywała się ponownie w jednej grupie 16 drużynowej, zespół zajął 15 lokatę i wraz z Polonią Gdańsk trzeba było opuścić boiska II ligi i to aż na 10 lat. W pierwszym sezonie po spadku, nasza drużyna toczyła w lidze wojewódzkiej morderczą walkę o 1 miejsce i awans do II ligi z Arką Gdynia. Jednak o 2 punkty lepsi okazali się wówczas zawodnicy Arki. Dramaturgii tej walce dodał fakt, że w ostatniej kolejce te zespoły grały ze sobą. Bałtyk awansowałby przy zwycięstwie, natomiast na boisku padł remis 1:1 i on premiował rywali zza miedzy. Warto odnotować, że w niedzielę 28 czerwca 1964 roku o godz. 15:30 został otwarty nowy stadion Bałtyku przy ulicy Olimpijskiej. Z okazji tej uroczystości Bałtyk rozegrał mecze z zaproszonymi drużynami : Broni Radom, Olimpii Elbląg, oraz Lotnika Warszawa. Sezon 1964/65 był już korzystniejszy, ponieważ po zajęciu pierwszego miejsca w III lidze, drużyna grała o awans do II ligi z takimi zespołami jak: Pomorzanin Toruń, Górnik Świętochłowice, Olimpia Poznań, Gwardia Koszalin i Hutnik Kraków. Awans nasi chłopcy przegrali znowu w ostatnim meczu, właśnie z Hutnikiem w Nowej Hucie 1:3. W kolejnych sezonach zawodnicy Bałtyku minimalnie przegrywali z rywalami o awans.

Dopiero w sezonie 1972/73 po reorganizacji rozgrywek i zajęciu 2 miejsca w grupie wraz z zespołem Stoczniowca Gdańsk awansowali do II ligi. Następny okres to etap gry na boiskach drugoligowych i przygotowań do ataku na I ligę. Przez kolejne sezony klub umacniał swoją pozycję w kraju, lokując się na coraz wyższych miejscach w rozgrywkach II ligi. W roku 1977 trenerem piłkarzy Bałtyku został Wojciech Łazarek. W sezonie 1978/79 zespół Bałtyku robi pierwsze podejście do bram I ligi i dopiero na samym finiszu i to w ostatnim meczu, zresztą bardzo dramatycznym i rozgrywanym w Gdyni, remisuje z Zawiszą Bydgoszcz 0:0. Awans uzyskuje Zawisza, dzięki lepszej różnicy bramek, bo punkty te same - 42. Ten decydujący mecz obejrzał nadkomplet widzów tj. ponad 12 tys. (w tym grupa ok. 2 tys. fanów z Bydgoszczy).

awans 2liga v1Awans do I ligi w sezonie 1979/80. Trenerzy: W. Sokołowski i W. Sobociński, Z. Schwarz - kierownik drużyny, S. Kozłowski - masażysta, Autorzy sukcesu: A. Adamus, Omeljaniuk, Walczak, Cybulski, P. Krauze, A. Zgutczyński, Bemowski, W. Tandecki, Kanabaj, Hachaj, Rybantd, Zakrzewski, Wachowiak, Bujak, Wachełko, Puzdrowski, Melcer, Dawid, Z. Nowacki, Gierszewski, Mojsa, Małachowski, Kędzia, Bianga, Pietrusiński, Mikulski, Zaremba.

Następny sezon 1979/80, to od samego początku ostra walka o awans do I ligi, co w końcu zostało uwieńczone sukcesem. O ile pierwszy awans do II ligi był jak gdyby zaakcentowaniem rocznicy 30-lecia klubu, o tyle awans do ekstraklasy na pewno przydał blasku rocznicy 50-lecia klubu. Aby awansować do ekstraklasy całe pokolenia piłkarzy Bałtyku musiały rozegrać w 11 sezonach na boiskach II ligi 310 spotkań. Zdobyli w nich 319 pkt., odnosząc 115 zwycięstw, 89 spotkań remisując, a 106 razy schodzili do szatni pokonani. Bilans bramkowy 358:340. W 11-letniej historii w II lidze najlepszym strzelcem był Zbigniew Nowacki (66 bramek).

Okres największych sukcesów Bałtyku

W sezonie 1980/81 zespół debiutował w ekstraklasie i osiągnął też najlepsze rezultaty. W końcowej klasyfikacji I ligi zajął 6 miejsce, mając tę samą ilość punktów (36 pkt., bramki 30:27) co Szombierki, Śląsk i Legia. O miejscu zadecydowały punkty uzyskane bezpośrednio w meczach pomiędzy tymi zespołami, zaś do tytułu wicemistrza Polski zabrakło tylko 1 punktu!!! Tytuł ten zdobył zespół Wisły Kraków, z którym z kolei nasza drużyna miała bezpośrednio lepszy bilans. Następne lata to miejsca poniżej środka tabeli. Łącznie na boiskach ekstraklasy zespół Bałtyku występował przez 7 sezonów, rozgrywając 310 spotkań, zdobywając 186 pkt., przy bilansie bramkowym 184:247. Odniesiono 64 zwycięstwa, 61 remisów i 85 porażek.

1liga v1Bałtyk w sezonie 1985/86. Stoją od lewej: Pokorski (kierownik drużyny), Szerszenowicz (trener), Czapiewski, Franczuk, Sieracki, Lisicki, Kuniczuk, Stencel, Konkolewski, Kałużny, Kotas, Przygodzki, Czyżniewski, Stachura (trener), Wiśniewski (masażysta). Siedzą od lewej: Moszczyński, Synoradzki, Marszałek, Jaskulski, Toczek, Rzepka, Witowski, Gorząch, Cirkowski, Gierszewski

A teraz ciekawostki statystyczne dla fanatyków Bałtyku. Na boiskach I ligi występowali, broniąc honoru naszych barw następujący piłkarze: Piotr Rzepka - 188 razy; Mieczysław Gierszewski - 167; Z. Sieracki - 144; Adam Walczak - 140; M. Cirkowski - 134; S. Melcer - 121; R. Wachełko - 107; T. Paździor - 100; A. Czyżniewski - 95; W. Kałużny - 82; W. Toczek - 76; M. Modrzejewski - 70; Z. Puszkarz - 67; B. Błaszczyk - 63; W. Krauze - 61; Z. Nowacki - 60; W. Zakrzewski i A. Zgutczyński - po 58; W. Witowski - 57; P. Przygodzki - 54; T. Korynt - 51; A. Małachowski - 48; J. Kotas - 43; R. Miszewski - 39; A. Cybulski - 35; A. Gorząch i R. Wiszniewski - po 33; G. Bogdziński - 32; M. Filipczak i G. Stencel - po 30; D. Zgutczyński - 29; L. Kędzia i J. Możejko - po 28; J. Synoradzki i Z. Bemowski - po 26; A. Konkolewski - 25; D. Jaskulski - 24; S. Burzyński - 21; H. Mojsa - 20; W. Omeljaniuk i M. Kuniczuk -po 19; J. Sztuka - 17; P. Krauze i W. Cirkowski - po 10; S. Puzdrowski i W. Tandecki - po 7; A. Bikiewicz i K. Kropiwnicki - po 6; J. Żurek - 5; P. Wojdyga i E. Franczuk - po 3; A. Bianga, M. Moszczyński, W. Wachowiak, M. Lisicki, K. Bujak, L. Marszałek i R. Tandecki - po 2 razy oraz G. Hachaj, G. Łosiński i W. Sobczak po 1 razie.

Najwięcej bramek dla pierwszoligowego Bałtyku zdobyli: P. Rzepka - 22, A. Zgutczyński - 21, R. Wachełko - 18, Z. Nowacki - 15 oraz wielu innych.

Oto zestaw meczów jubileuszowych w I lidze: 1 mecz - Bałtyk - Odra 1:0, 25 mecz - Wisła - Bałtyk 1:1, 50 mecz - Bałtyk - Ruch 2:0, 75 mecz - Bałtyk - Śląsk 1:0, 100 mecz - Bałtyk - Ruch 0:1, 125 mecz - Motor - Bałtyk 0:0, 150 mecz - Wisła - Bałtyk 2:3, 175 mecz - Motor - Bałtyk 0:0, 200 mecz - Legia - Bałtyk 3:0.

W historii klubu godnym odnotowania jest występ w półfinale Pucharu Polski w 1985 r. W kolejnych meczach "Bałtyk" pokonał "Stal" Stocznię Szczecin po rzutach karnych 4:2 (na boisku 1:1), Śląsk Wrocław również po karnych 4:3 (po dogrywce 1:1), ŁKS Łódź w dwumeczu 1:1 i 1:0. Ulegli w półfinale "GKS"-owi Katowice 0:1 (Furtok - 85 min.) i 0:0. Poza tym sukcesem piłkarze Bałtyku klikakrotnie w swej historii grali w 1/4 i 1/8 finału PP.

W 1983 roku zespół startował w rozgrywkach INTER-TOTO, mając za przeciwników takie firmy, jak IFK Goeteborg, B1903 Kopenhaga i Admira-Wacker Wiedeń. Nasz zespół zajął w tej silnej grupie 2 miejsce. Trzy sezony jakie w dekadzie lat 80-tych rozegrali nasi piłkarze w II lidze były zróżnicowane. Sezon 1986/87 zakończył się pomyślnie, bo po zdobyciu 45 pkt. drużyna plasuje się na 2 miejscu w tabeli i po barażach z "Piastem" Gliwice wraca do I ligi. Niestety tylko na rok. Sezon 1987/88 kończy ostatecznie przygodę z I ligą.

Historia najnowsza

2liga v1Bałtyk w sezonie 92/93. Stoją: H. Filipiak, Feith, Własny, Klajnszmit, Sapiński, Ptaszyński, Szkoda (trener), Godlewski (masażysta), poniżej: Gliński, Pudysiak, Golecki, Skrzypczak, Dubicki, z piłkami: Zagórski, Opuszewicz

Przez 8 następnych sezonów stoczniowcom przyszło grać w II lidze z przerwą w sezonie 1990/91, kiedy to klub znalazł się w III lidze. Niezwykle solidną grę w II lidze zakłóciły piłkarzom kłopoty organizacyjne, związane z problemami w Stoczni "Gdynia", która była przez lata głównym sponsorem klubu. Doszło do tego, że w 1996 roku Bałtyk spadł z II ligi i od sezonu 96/97 występował w III lidze. Po 2 sezonach na skutek olbrzymich trudności finansowych i reorganizacji rozgrywek, Bałtyk został zdegradowany do IV ligi. Jednakże kwarantanna trwała tylko rok. Bałtyk w imponującym stylu w sezonie 1998/99 zdobył mistrzostwo IV ligi "Pomorze" i powrócił w szeregi trzecioligowców. Niestety po dwóch latach na skutek problemów finansowych i gry w mocno odmłodzonym składzie, Bałtyk w sezonie 2000/01 spadł ponownie do IV ligi. Grał w niej przez następnych siedem sezonów. Przed sezonem 2008/2009 nastąpiła reorganizacja rozgrywek i 4 liga zmieniła nazwę na III Ligę Bałtycką, w której grały drużyny z województw pomorskiego oraz zachodnio-pomorskiego. Dalej zaś był to czwarty szczebel rozgrywek. I właśnie sezon 2008/2009 przyniósł Bałtykowi upragniony i długo wyczekiwany sukces, czyli awans. Na finiszu rozgrywek Bałtyk wyprzedził drugi zespół Błękitnych Stargard Szczeciński o 5 punktów.

kadra w09 v1Bałtyk wiosną 2009. Górny rząd: Szulc (kierownik drużyny), Peta, Gmiński, Styn, Zybert, Pietrzyk, Chamera, Grubba, Wróbel, Kudyba, Przybyszewski, Nadolny, Szudrowicz. Dolny rząd: Radzimski, Andrychowski, Pięta, Adamus, Żemojtel (trener bramkarzy), Jastrzębowski (trener), Martyniuk, Litwinko, Kozerkiewicz, Lis

Po awansie w Bałtyk wstąpiły nowe siły. Bałtykowi przybywa sponsorów, drużyna sukcesywnie wzmacniana nowymi zawodnikami, zaś na trybunach zasiada coraz więcej fanów. Entuzjazm jednak nie trwał długo. Po trzech latach grania na trzecim poziomie rozgrywkowym nasz zespół, mimo zapowiedzi o awansie, spadł z ostatniego miejsca i ponownie gdynianom przyszło grać w  starej czwartej lidze. 

bg IVliga v1Bałtyk w meczu z rezerwami Arki 2:1 - 26.10.2013. Górny rząd: Kokosiński, Zbrzyzny, Yehia, Wasielewski, Rychłowski, Rusinek. Dolny rząd: Bułka, Kurs, Rasmus, Skrzecz, Wesołowski.

Bałtyk próbuje wrócić do II ligi, jednak brakuje dobrej końcówki sezonu. W 2015/16 zajmujemy trzecie miejsce ze stratą siedmiu punktów do GKS Przodkowo. Rok później III liga zostaje rozszerzona do czterech województw. Rozgrywki kończymy ponownie na najniższym stopniu podium. Strata do Gwardii Koszalin wyniosła dwa punkty. 2017/18 to trzeci z rzędu sezon, który kończymy na trzeciej pozycji. Awansowała Elana, do której zabrakło nam ośmiu punktów. 

kadra j18 v1Bałtyk Gdynia, początek sezonu 2018/19. Górny rząd od lewej: Jakub Golc, Sebastian Bartlewski, Karol Zieliński, Daniel Górski, Adrian Szady, Marcin Matysiak, Marek Szulc, Maksym Demianchuk, Damian Garbacik, Dominik Klecha, Jan Sadowski. Środkowy rząd od lewej: Piotr Kręcki, Cezary Gołubiński, Przemysław Czerwiński, Adam Tomaszewski (kierownik drużyny), Sebastian Letniowski (trener), Dariusz Grubba (trener bramkarzy), Jakub Biskup, Jakub Letniowski, Damian Kugiel, Filip Sobiecki. Dolny rząd od lewej: Bartosz Sobczak, Szymon Rychłowski, Adam Duda, Przemysław Szur, Przemysław Kostuch, Michał Marczak, Mateusz Kołodziejski, Łukasz Duszkiewicz, Arkadiusz Korpalski.

 

Na zakończenie wypada przypomnieć choć niektóre nazwiska ludzi, którzy przez lata dali swą pracą i zaangażowaniem dowód wielkiego przywiązania do "Bałtyku". A więc są to między innymi godni upamiętnienia: B. Tandecki, W. Tandecki, R. Nowacki, Z. Schwarz, W. Przyradzki, W. Sobociński, Cz. Bartolik, S. Sowiński, H. Serafin, B. Gozdur, W. Domagała, J. Wrzos, H. Filipiak, M. Geszke, T. Foryś, G. Polakow, J. Walczak, B. Dryll, W. Łazarek, A. Mandziara, W. Sokołowski, A. Adamus, B. Waligóra, J. Pieszko, S. Stachura, W. Jakubowski oraz G. Szerszenowicz, A. Szwarc, Cz. Boguszewicz, K. Szkoda, M. Karaczun, J. Kotowicz, M. Zimny, T. Spionek, A. Bussler, Z. Nowacki, D. Mierzejewski, A. Adamiec, S. Wesołowski, A. Gajewski, J. Ambroziewicz, J. Jałoszewski, D. Paszkowski, J. Szatrowski, B. Jakus, W. Walewski, A. Walczak oraz liczni działacze jak R. Cyrson, L. Pokorski, J. Lehmann, Z. Bołkowski, E. Bartkowiak, L. Roeske, J. Koss, J. Szwarc, J. Kotowicz, E. Sadowski, K. Cupisz, A. Hinz, W. Janczak, K. Zieniuk, W. Kuś.
Orzeł, Maciek, Maciej.

Niniejszy tekst powstał na podstawie informacji zawartych w opracowaniu o Historia działalności Klubu Sportowego Bałtyk Gdynia" pod redakcją Krzysztofa Dąbrowskiego "Robotnicze Kluby Sportowe", A. Wohl, H. Młodzianowska, M. Krajewski, (1968 r), - Tom IV., wydawnictwo - sport i turystyka , Warszawa oraz na podstawie monografii "Bałtyk Gdynia 1930-2005" autorstwa Stanisława Głowackiego i Sławomira Orlikowskiego.

Specjalne podziękowania dla twórców "Księgi Pamiątkowej Stoczniowego Klubu Sportowego BAŁTYK": Czesława Jerysia, Stanisława Głowackiego, Zbigniewa Drozdowicza i innych. ​

baltyk.gdynia.pl © 2024

Search